Voor de niet West-Vlamingen eerst even een vertaling. “‘k Jeune mie” staat gelijk aan “ik amuseer me”.
Want meer dan ooit waardeer ik de tuin. We zijn al meer dan een jaar beperkt in onze vrijheid om te doen en laten wat we willen, dan blijkt die tuin goud waard voor mij.
Jawel, als regelmatige thuiswerker drink ik graag een kopje koffie buiten op één van de banken. Ik hoor de vele vogels fluiten en de stress glijdt van me af.
Een uurtje wieden en snoeien zorgt ervoor dat ik even niet nadenk.
Het levenstempo ligt lager in Corona tijden en dat is helemaal prima zo voor mij. Ik heb meer oog voor wat thuis gaande is, voor de kinderen en voor al het schoons dat de natuur te bieden heeft.
Een wandeling, bloempotten vullen, meiklokjes verplanten van bij mama thuis tot in mijn tuin wetende dat die van mijn grootmoeders tuin komen,… allemaal kleine gelukjes waar mijn hartje blij van wordt.
Groen is belangrijk voor mijn welbevinden merk ik nu. Het geeft me rust.
Maar ook stilte als in geen wagens voorbij horen razen. In onze vorige tuin was dat wel en dat stoorde me. Nu hoor ik vooral de natuur.
Ik zaaide veldbloemen met daarin mijn favoriete bloem, de klaproos. Butterfly mix 🙂 Dat hierbij zo’n bloem kan verdwalen in de tuin en uitbreiden, dat vind ik niet erg.
Het is heerlijk om te zien hoe de vaste planten zich een weg naar boven banen. De vijgenknopen in de boom duwen al en ik ben al benieuwd naar de oogst.
En ja ik kijk uit naar reizen, op restaurant gaan en vriendinnen zien, maar thuis wacht er telkens weer een oase van rust en groen en bloemenpracht en dat maakt me blij.
En zoals je gewoon bent, foto’s zeggen nog meer dan woorden.
