Sinterklaas Kapoentje

Vorig jaar schreef ik ook al over mijn memorabele herinneringen aan de Sint, zalige gedachten aan de kindertijd. Ik was en ben nog steeds fan en zat maar al te graag op Sinterklaas zijn schoot. Want haja, die bracht cadeautjes, zelfs als ik niet altijd flink was! Toch bracht hij elk jaar wat ik graag wenste. Zalige tijden!

Ook vorig jaar schreef ik nog eens een briefje naar Sinterklaas. Ik vroeg toen een boek van Pascale Naessens, en jawel! Sinterklaas kwam wel zeker!
Dus U-I-T-E-R-A-A-R-D schrijf ik dit jaar met plezier terug een briefje naar de goede Sint!
Het werd geleverd in zijn brievenbus te Ingelmunster met mijn schoentje en 2 wortels en uiteraard een lieve brief!
Genieten jullie mee? Ik laat dan op 6 december weten of hij kwam 🙂

Op de foto’s “pimpte” ik de brief nog wat, weet je wat het is, het oog wil ook wat natuurlijk!

Lieve Sinterklaas,

15-11-2019

Hallo, mijn naam is Isabel. Ik woon in ***, in de ***straat. Ik ben 42 jaar en al 42 jaar een héél braaf kindje. Naar jaarlijkse gewoonte schrijf ik graag mijn briefje opdat jijzelf, Zwarte piet en schimmel door de schoorsteen zouden komen met een pakje.

Ik doe dit jaar extra mijn best Sinterklaas, daarom ook mijn schoentje en mijn wortel voor je paard.

Ik zorg goed voor mijn kindjes, voor mijn man, voor mijn mama, voor de poes en de 2 honden. Ik probeer elke dag vers eten te koken, ga flink gaan werken, en ik probeer een harde werker te zijn.

Soms ben ik een kleine kapoen, want: dan eet ik stiekem chocolade op het werk en dat vind ik zeer lekker. Of chips als de kindjes slapen zodat niemand weet dat ik chips eet.

Dit kan ik supergoed: koken, schrijven, tekenen,…

Ik snoep graag letterkoekjes, speculaas, chocolade en maria-tjes.

Ik hoop echt dat je komt dit jaar,

Liefs, je lief braaf kapoentje Isabel

Mijn verlanglijstje:

Mijn Bullet Journal Sticker Set – Handlettering Accessory Set – Notebook Bujo Toolkit – 46-Delig

MUS Mijn Bullet Journal STICKERS120 pagina’s met stickers

Feeling Plantastic MAXI

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

 

 

Vragenvuur

Wat is jouw “moment de luxe”?

Héél duidelijk vroeg in de ochtend wanneer iedereen nog slaapt. Ik ben een ochtendmens en sta graag vroeg op. Ik kan tijdens deze momenten zowel opruimen als poetsen, of gewoon de krant lezen of netflixen met een kopje koffie. Ik ben altijd teleurgesteld in het weekend als er nog iemand anders vroeg wakker is 😉

Wat ligt er altijd op je nachtkastje?

Een fles met spuitwater, sprankelend. Als de bubbels eruit zijn dan ververs ik de fles. Neusdruppels, oordoppen, keelpastilles, en boeken.

Hoe lang sta je ’s ochtends voor de spiegel?

Ik heb gemiddeld een kwartier tot halfuur nodig om me klaar te maken van A tot Z. Met kiezen kledij, haar kammen, me wassen, make-up enz. inclusief.

Van welke slechte gewoonte geraak je niet af?

Buiten aan de binnenkant van mijn lippen.

Wat is je favoriete feelgoodfood?

Chips met zout en daarna een glas ijskoude melk. Crazy I know.

Wat geeft je energie?

Een goed gesprek met iemand (diepgang mag), ME-time zoals in de ochtend, een wandeling in een mooi natuurgebied, reizen, nieuwe zaken ontdekken, de zee, een zonsopgang of ondergang, een verse ruiker bloemen kopen, creatief bezig zijn, anderen blij maken en verrassen of doen stralen,….

Waarvoor zou je graag herinnerd worden?

Iemand met een warm hart, die er altijd voor je was. Een creatief iemand, iemand met een hoek af, een specialeke, maar wel nen goeien hoek af 😉

Wat is de soundtrack van je leven?

Die heb ik echt niet, ik ben niet zo’n musiclover.

Wat is het eerste dat je ’s morgens doet?

Naar de WC gaan en ik moet hierbij bekennen dat ik scroll door social media dan.

Welke hype vind je totaal overroepen?

Dat je het druk moet hebben om cool te zijn? Overal en altijd moet roepen dat het druk druk druk is en dat je veel werk hebt? Mensen overdrijven graag ook….

Wat was je laatste activiteit op sociale media?

Instragam bekijken, naar de flimpjes van dochterlief.

Welk talent zou je graag bezitten?

Goed kunnen dansen zonder me te schamen of constant denken dat iemand kijkt en me slecht vindt.

Beter zijn in wiskunde. (ik kan er niets van en heb geen inzicht)

Op welk lichaamsdeel ben je stiekem het meest trots?

Mijn ogen, mijn borsten. Maar dat is niet stiekem, ik kom daar gewoon voor uit!

Waaraan heb je onlangs teveel geld uitgegeven?

Materiaal om te starten met mijn bullet-journal. 71 € een stickers, stiften, boekjes, … Maar ik vind het wel een goed investering want ik gebruik het ook echt!

Wat neem je mee naar een onbewoond eiland?

Zoveel mogelijk natuurlijk 🙂 Maar zeker pen en papier, tandpasta en oordoppen, ….maar euhhh, dat zijn van die vragen, ik ga daar nooit naartoe gaan natuurlijk…

Welke geur maakt je nostalgisch?

Ik geniet enorm telkens als ik een pakje koffie open. Het doet me denken aan mijn meme, daar moest ik de bonen zelf malen in zo’n molentje.

Hij zal er ongeveer zo uit, maar iets pastelgroener…

Wanneer heb je voor het laatste gehuild?

Ik ken er geen precieze datum op kleven, maar meestal uit onmacht. Frustratie om de stiefzoon en ruzie met de papa om “te situatie”.

Waarvoor ben je altijd in de mood?

Op reis gaan, gaan wandelen op een nieuwe plek, en naar de cinema gaan 🙂

Wat is het beste advies dat je ooit hebt gekregen?

“Blijf altijd jezelf, jij bent de regisseur van je leven.”

Professioneel: schrijf altijd zelf het verslag van een meeting, het kost wat meer werk, maar je hebt er zeker voordeel bij want je hebt het zelf in handen.

Wanneer ging je voor het laatst op de weegschaal staan?

Gisteren, maar dat was vooral omdat ik onze puppy wilde wegen, Alice. Ze weegt nu 8.2 kilo.

Inspiratie: “Vragenvuur”. Wekelijks op post in het weekendmagazine van De Morgen.

Maar ook deze blog: shoutyourheartout

Kriebel – Krabbel …

Een hoofd die vol zit met ideeën en creatieve processen. Daar, in die fase zit ik momenteel.
Het begon met een blogpost lezen over een bullet journal. Ik las dit: blog Fiekefatjerietjes

Wat opzoekwerk en surfen deed me uitkomen bij een soort naslagwerk maken voor mezelf en mijn nakomelingen. Klinkt heavy hé? Maar als kind hield ik ook al dagboeken bij.

Ik ben gestart met een goedkoop HEMA exemplaar.
Ik maakte hierbij een index met verschillende categorieën, uiteraard de normale agenda, verjaardagskalender, gekeken series op Netflix, gelezen boeken en verlanglijstjes, wat ik geef als cadeau en wat ik krijg, de quote van de dag en ga zo maar door….
Er bestaan massa’s  mooie zaken die je kan maken om je pagina’s te versieren.
Ik ben aan de slag gegaan met stiften, stickers, en boekjes en met de meiden hun washi- tape. (het voordeel van 2 tienermeiden in huis)
Ondertussen ben ik mijn eigen “boekje” aan het bijhouden als zijnde bullet-journal gewijs, maar geen A5 formaat, dat is me te klein.
Maar ik legde ook nog een ander duurder boekje aan met lederen kaft. Met gedachten, hersenspinsels, ideeën,… Eigenlijk gewoon wat ik kwijt wil.
Ik ben namelijk altijd al een verzamelaar geweest van boeken, schriftjes, stiftjes, enz. Nog altijd heb ik er een zwak voor en ik kan er best veel geld aan uitgeven ook. Ik koester dat.

Dus ja het is hier op de blog wat stiller, want ik ben bezig met écht papier, stiftjes enz.
Het is mijn ontspanning en ik merk dat ik er rauwer schijf dan op de blog. Want op de blog zijn er mee-lezers, daar niet en dan durf ik net iets sneller van leer trekken over bepaalde zaken 😉
Vermoedelijk zal de bullet journal evolueren, dat spreekt voor zich, maar ik geniet er echt wel van om in bezig te zijn.

Maar geen paniek, ik heb nog genoeg inspiratie voor hier ook 🙂

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Veerkracht

Veerkracht is het vermogen om je aan te passen aan stress en tegenslag en daar misschien zelfs sterker uit te komen. Kunnen omgaan met de kleinere en grotere ongemakken van het leven. Dat veronderstelt een goede balans tussen draagkracht en draaglast. En over voldoende natuurlijke weerstand beschikken tegen de stress die deel uitmaakt van het leven.

Dat was het onderwerp van een thema namiddag die mijn collega en ik volgden gisteren te Gent.
Anouk Van Laere was gastspreker, een medewerker van Securex.

Hoe kunnen werknemers beter omgaan met stress en burn-out? Securex zweert bij eenvoudige tips: op tijd rusten, herstelmomenten inbouwen, een gezonde levensstijl aanhouden, je stress doseren, je grenzen leren kennen én aangeven.

Met trots kan ik melden dat ik daar sterk in ben. Ik kan zeggen foert, nu niet ook al bellen ze op de GSM. Ik surf mijn grenzen stellen en neen zeggen. Ik heb zeker stress, maar niet constant en kan het gelukkig ook loslaten. Als ik blog, als ik een netflixserie kijk, als ik ga wandelen met de hond, als ik schrijf, als ik de krant lees, als ik een boek lees….

Dat is soms tegenstrijdig, beseft Anouk Van Laere. “Vooral bij werknemers met veel volharding en een groot engagement, die veel waardering krijgen en bij wie het werk een prominente rol in hun leven inneemt.”

Het onderkennen van klachten is voor iedereen de eerste stap. “Het gevoel bij burn-out is dat het licht van de ene dag op de andere is uitgegaan. Mensen zijn plots opgebrand. Tijdens het herstel geven ze meestal toe dat er wel degelijk knipperlichten en signalen waren: heftige emoties, keelpijn, niet kunnen slapen of plots wakker worden.”

Ook vergeetachtigheid, even hard werken voor minder resultaat en je anders gedragen tijdens sociale contacten zijn niet te miskennen waarschuwingen. “De meeste slachtoffers hebben die symptomen te lang genegeerd en waren intussen te veeleisend voor zichzelf”, aldus Anouk Van Laere.

Wie een burn-out te boven wil komen, moet leren luisteren naar de signalen van zijn lichaam. “Dat klinkt soft maar het is zo. Bekijk je balans werk-privé en zorg voor afwisseling tussen in- en ontspanning. Wat geeft je energie en wat geeft je stress? Stressoren moet je leren begrenzen: handel kleine zaken meteen af. Slapen, eten, bewegen: je bent zelf voor een stukje verantwoordelijk”, adviseert Anouk Van Laere.

Maar veerkracht was de titel. Dat is voor iedereen anders. Wat is de grens? Wanneer is het teveel? Neen durven zeggen en je limieten stellen is ook karakterieel. Ik ben vrij extravert en mijn mening op een beleefde manier zeggen maakt al heel mijn leven deel uit van wie ik ben. Waarom zou ik dat opkroppen? Ontspanning en ME-time, dat heb ik keihard nodig in mijn drukke leven. Dat houdt me nu eenmaal recht!

Wat ik vooral top vond aan die namiddag was het oplijsten van de energiegevers en energievreters, zowel op werkvlak als privé.

Een oefening die iedereen eens zou moeten doen. Je leert eruit en je kan bepaalde vreters misschien eens aanpakken. Zelf moest ik er eigenlijk niet zolang over nadenken wat me energie geeft en wat me energie kost.
En vooral, de energievreters op het werk waren het moeilijkste om in te vullen voor mij.

Dat zit dus wel goed zeker? 🙂

Enkele van mijn energie-gevers kan je hier terugvinden sie:

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

 

 

 

“Zie jij wat ik zie mevrouw?”

Dat was wat de gynaecoloog me zei 14 jaar en 9 maanden geleden.
Ow ja, ik zag wat hij zag, niet één maar 2 kleine wezentjes in elk een apart vruchtzakje.
Het is nog pril mevrouw, maar als de volgende echo 2 kloppende hartjes toont, dan zal je mama worden van een tweeling.
Een tweeling? Wij? Euuhhhh…. Geen enkel haar op mijn hoofd die ooit dacht dat ik zwanger zou worden van een tweeling. (en ik heb nochtans veel haar!)

Het zit niet in de familie, noch langs mijn kant, noch langs zijn kant. Ik was trouwens alleen, mijn man ging nooit mee.
We zouden die namiddag naar een voorstelling gaan van Nijntje met onze oudste, maar ik heb eerlijk gezegd niet veel gehoord of gezien van die voorstelling.
Maar na een weekje went het idee dat je een tweeling zal krijgen! Je kijkt er zelfs naar uit.
Spannend wel, want bij de eerste was er kans op vroeggeboorte, toen had ik aan 26 weken zwangerschap 3 cm ontsluiting en bracht ik de rest van de zwangerschap al liggen aan een infuus door in het ziekenhuis. Hij werd gezond en wel geboren en was een lichtgewichtje en dat is hij nog steeds.
Met de meiden zou ik het dus wat kalmer aan moeten doen. Ik kreeg aan 16 weken een cerclage.

De meest voorkomende reden voor het plaatsen van een cerclage is dat de baarmoedermond te zwak is om de zwangerschap tot het einde uit te dragen (cervixinsufficiëntie). Het doel van een cerclage is om de baarmoedermond  te sluiten en gedurende de zwangerschap gesloten te houden en zo vroeggeboorte te voorkomen.

Die cerclage was TOP want ik heb de tweeling kunnen voldragen.
Dat van die 2 meiden was trouwens al heel snel te zien, al hield ik ook de jongensnamen in het achterhoofd. Dat zou Quinten worden voor de eerstgeborene en Matisse voor de 2^de.

Maar de gynaecoloog had gelijk, het werden 2 meiden. Luna en een minuut later Beau, werden via keizersnede geboren op 08-11-2005.

Ik was instant verliefd op de 2 meiden. En ja het was keihard in het begin! Als ik mensen hoor klagen over 1 baby die huilt in de nacht dan denk ik ‘oh jong, ik had er twee’.

Alles dubbel! Flesje, pampers, knuffels, huilbeurten, hen in bad doen, enz….
Beau was een huilertje. Ze had ook een moeilijke start met haar gewicht en aan 9 weken lag ze in het ziekenhuis met het Rota –virus en 14 dagen later met het Adenovirus.
Ook nadien moest ze erg lang nachtvoedingen krijgen tot 18 maanden.
Maar wanneer je erin zit, dan ga je door, er is ook geen keuze! Maar ja, ik heb vaak gevloekt.  Mensen vinden een tweeling van nature alleen maar mooi en schattig. Dan buigen ze zich over jouw buggy “oh zo mooi”. Ik denk dat ik menig mensen eens over de buggy wilde sleuren. Eén keer was ik zo op en moe dat ik zei “Neem hen een dag en nacht mee, je zal wel zien hoe mooi het is” 😉

En zie 14 jaar later zijn het tienermeiden geworden die bekvechten met elkaar en die zo totaal verschillend zijn op alle vlakken!
Ik vind een verjaardag altijd bijzonder en ik leg een jarige graag in de watten.

We zijn een nieuw samengesteld gezin en de jongste telg werd gisteren 11 jaar. Dus het wordt een heus feestweekend!
Zaterdag een gourmetje, zondag familiefeest,… Ik heb er zin in.

Voor de meiden maakte ik 14 kaarten per persoon, met foto’s, teksten, tips enz. Ja ik kan als mama nogal een zot doen, maar ik doe dat graag en ben graag creatief bezig. Uren was ik er zoet mee. (dus minder blogtijd). De jongste heeft dat ook nog tegoed, maar dat komt pas als hij lezen wat leuker vindt.

Enkele tips voor jarige twins?

(het zijn tips hoe ik het zie en ervaar, ik spreek niet voor alle mensen, maar voor ons eigen gezin)

• Het zijn 2 aparte kinderen. Dat betekent niet 1 felicitatie, of 1 kaart om te delen, maar voor elk kind 1. Superbelangrijk voor hen!
• Hoe ouder ze worden, hoe meer ze als apart individu willen bekeken worden en niet als team of als “de tweeling”.
• Doe wat moeite om hun namen uit elkaar te houden, ze vinden het niet fijn om met de naam van de zus aangesproken te worden.
• Ze krijgen graag aparte aandacht, op maat, en eens aandacht voor hen alleen.
• Tweelingen groeien samen op, doen vaak dezelfde zaken en zijn altijd met 2. Als ze ouder worden hebben ze soms nood aan ME time, die van ons toch.
• En koop al helemaal niet dezelfde cadeaus of kledij vanaf een bepaalde leeftijd, dat is not done dan 😉

Uiteraard kan wat fotomateriaal niet ontbreken!

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

The forest!

Oker, bruin, kastanjekleurig, rood, wit, groen, geel, paddenstoel….

Jawel het bos! In deze tijd van het jaar vind ik het bos werkelijk heerlijk en dat doet enorm goed aan mijn hart om te gaan wandelen!
Niets is zo fijn als een wandeling met het gezin.
1 november was erg miezerig en nat, het water viel met bakken uit de lucht.
Maar hey, dat houdt ons Frandriens toch niet binnen?
Met het nodige schoeisel (is dat AN?) en de regenjas trokken we dus het bos in, in de voormiddag. Fons de oudste hond was ook van de partij. Onze jongste, de pup, die is nog te klein maar kon dromen op zijn zachte kussen in haar puppyren.
De oudste zoon zat in Parijs met zijn lief, die zat ook in goede oorden 😉

Het wandeltapijt van bladeren onder je voeten, de stilte want het was er erg kalm door het weer en het feit dat veel mensen dan naar het kerkhof gaan.
En Fonske die zich in de hondenweide helemaal kon laten gaan.

Om dan achteraf in de cafetaria een verse pompoensoep te drinken.
Meer moet dat soms niet zijn om een fijn moment te beleven en mijn hartje te verwarmen.

Het was trouwens wat stiller op de blog, omdat ik aan het experimenten ben met een bullet journal, maar later meer daarover.

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

 

Overload of cuteness! Alice :-)

Oh ja, ik zal jullie vandaag even overladen met foto’s waar mijn hart althans van smelt 🙂

Dit weekend zijn we namelijk om een 2^de hond gereden naar Nederland. Een maatje voor Fons dus. Ik zei een aantal weken terug nog resoluut neen tegen een 2^de hond, maar ik heb er enorm veel over gelezen en zei uiteindelijk toch ja. Het heeft nadelen maar zeker ook voordelen.
Op voorwaarde dat ik de pup mocht kiezen deze keer, het een meisje moest zijn (2 jongens kunnen vechten als ze iets ouder zijn), ik de naam mocht kiezen en ze uit een gezin kwam. En dus niet van bij een broodfokker.
ALICE werd haar naam en ze werd geboren op 23-08-2019 te Hilversum, in een nestje van 5 pups.
Zaterdag was best een pittig ritje. 3u15 heen en 2u45 terug.
Maar wat een schatje!!! Ze is nu 8 weken oud.

Ze is best een pittig dametje, ze moet toch iets van mij hebben he?
De kennismaking met Fons verliep al bij al goed. Soms moeten we nog eens tussenbeide komen. Hij toont dat hij baas is en duwt met zijn poot in haar rug, maar er waren evengoed al zeer vertederende beelden waar hij bij haar gaat liggen en superlief doet.
We merken dat het gisteren al heel wat beter was.

Voor Fons is het denk ik niet evident. Zijn  rust is wat weg, want Alice huppelt nu in de nacht naast zijn bench op haar plekje.

Ze doet flink haar best te plassen buiten of op een puppypad, dus dat zal wel goedkomen.
Daar waar mijn man voor Fons altijd opstond in de nacht, staat haar bench nu in de puppyren en stapt ze uit haar bench op een puppypad om te plassen of kaka te doen. Dan hoef ik enkel dat op te ruimen en valt het wassen zelfs mee.
Iets helemaal anders dus dan Fons die van een Slovaaks land komt en de eerste 4 maanden zijn plas en kak liet vallen waar hij stond. Daar hebben we dus best wat training aan gehad. De tijd dat ik 100 keer zei “Fonske pipi doen….” Poeh! Terwijl zij meteen plast als ze buiten komt.
Het verschil in broodfokker en eentje met een stamboom is dus duidelijk merkbaar, maar ook in de prijs.
Voor Fons betaalden we 1200 € en voor Alice 2250 €.
Maar het is het me wel waard.
Nooit gedacht dat ik zoveel liefde zou voelen voor 1 of  honden.

Maar op dit moment mogen jullie vooral mee smelten 🙂

Deze slideshow heeft JavaScript nodig.

Status Thymuskanker mama.

Vrijdag was een zéér belangrijke dag.

De status van de tumor zou onderzocht worden na mama haar dappere chemo- en radiotherapie strijd. Sinds april is mama het beestje gaan bevechten als een leeuw en was ze erg moedig in haar strijd. Zelden klagen en zeer dankbaar voor alles wat we voor haar doen. Ik ben zo trots op haar!

Om 07u30 ben ik haar gaan ophalen, om 08u werden we verwachten in het ziekenhuis voor een CT Scan.
Om 08u25 was de scan al gemaakt en om 09u werden we bij haar behandelende arts verwacht.
Gezien er nog wat tijd was en gezien mama nuchter moest zijn voor het onderzoek, was het aardig meegenomen dat er al een ontbijtzaakje open was rechtover het ziekenhuis.
Voor mama een pistolet met confituur en een koffie en uiteraard heb ik meegedaan met de koffie.
Eens bij de arts kregen we het goede nieuws dat de tumor met ongeveer 50% gekrompen is. De chemo- en radiotherapie deden dus haar werk.
De vraag is nu of de rest die er zit nog actief is of niet. Dat weten ze namelijk niet.
Geneeskunde is ook geen exacte wetenschap, dat is een feit, want raar gezegd, het is nu afwachten hoe het verder gaat.

Binnen 6 maanden een nieuwe scan en dus de vraag of de tumor dan gegroeid zal zijn of bleef “slapen”?
Er zal in mama’s geval ook altijd “rest” tumor zijn, gezien die vergroeid was met de bloedvaten.

Maar voor nu? Goed nieuws! Mama is herstellende, nog wel moe, maar voor de rest: gezonde eetlust, haar haren groeien terug en ze heeft al een broske (dus nog wel een pruik), ze drinkt al weet haar blonde Leffe opnieuw, ze gaat al eens op uitstap….

Dus Leef! Alsof het je laatste dag is zegt Andre Hazes en mama moest aan dat liedje denken.
Ik vind dat ze elke dag mag leven en genieten alsof het de laatste dag is, maar in de goede bedoeling natuurlijk.
Ze mag 95 jaar worden vind ik!
Op naar april, waarbij we alleen maar kunnen dromen van een slapende “resttumor”.

 

Links de gekrompen tumor 10-2019 (de grijze massa rond die bol) en rechts de tumor in volle groei. 19-04-2019