Verstrooide mama

Gezien ik meer dan voltijds werk door mijn drukke job en gezien we voltijds 3 kids hebben en 1 op de 2 weken 4 kids hebben we ook een groot gezin draaiende te houden. Door mijn job (HR Manager), de avondactiviteiten van de kinderen, enz…. is dat soms echt wel heavy. Ik schrijf het hier nu nog licht, maar ga er niet over zagen.
Organisatie & planning, daar draait het dus om bij ons!
Mijn man, daar kan ik niet op rekenen, tenminste toch niet voor de doordeweekse dagdagelijkse taken, want hij werkt van s ‘ morgens vroeg tot ‘ s avonds laat. SAMEN doen we heel den boel draaien van A tot Z.

Plannen dus! Zodoende maak ik elke week op donderdag een weekmenu voor de week daarna.
Daarna bestel ik alle boodschappen online via Collect & Go van Colruyt.

Colruyt, collect en go

In het begin is dat natuurlijk wat zoeken, maar je kan je favoriete producten aanleggen in een lijstje en je kan steeds je laatste reservatie consulteren ook.
Het kost 5.50 € om klaar te zetten, maar geloof me, dat spaar je zo weer uit.
Want ja ik ben van het soort “oh dat ziet er lekker uit” en ik vul vervolgens soms de kar met zaken die we niet echt nodig hebben. (maar uiteraard wel zeer lekker zijn)
Al moet ik eerlijkheids- halve toegeven dat ik graag winkel en graag door de rekken loop.

Als ik kook op recept dan doe ik net hetzelfde bij Delhaize bij E-shoppen.
Delhaize e shoppen

Maar bij Delhaize hebben ze gewoon alles, ook de niet seizoensgerelateerde zaken.
Heel makkelijk ook: je kiest zelf wanneer je alles zal ophalen. Meestal doe ik dat op vrijdagavond na mijn werk. Alweer een weekendzorg minder. + het is dan meestal erg kalm.

Een aantal zaken gaan de diepvries in en haal ik dan de avond voordien uit. (meestal vlees).

MAAAAAR het zorgt bij mij als verstrooide professor (lees alles snel snel moeten doen met té weinig tijd), soms ook voor hilarische taferelen.
Vorige week vraagt de dochter die helpt uitpakken, “mama ga je iets speciaals maken misschien?”ik zeg: “Hoezo?”
Bleek dat ik 6 kilo appelen had besteld in de plaats van 6 appelen. Slik. Wat moest ik daar nu mee doen? Want die appelen waren niet geschikt voor appelmoes. Je kan ook een appeltaart bakken, maar je kan er geen 5 bakken natuurlijk 🙂

Dus ja, de collega’s op het werk hadden er een gezond tussendoortje bij!
Het was trouwens niet de eerste en enige keer dat ik zo’n flater ben begaan.
1 witloofstronk in plaats van 1 kilo, of 6 keer 6 flessen melk in plaats van 1 x 6 flessen….
Daar moet je dus wel goed naar kijken, die eenheden!

Colruyt neemt de melk wel terug, maar geen verse zaken zoals vlees, fruit, zuivel,….Kortom alles wat in de koelkast moet. Ook logisch natuurlijk, want sommige zaken blijven anders misschien bij bepaalde mensen in de auto liggen…

Dus ja, verstrooid, (maar gelukkig maar 3-4 keer per jaar op dat vlak) en gelukkige dankbare collega’s.

 

 

Advertenties

Onze supercoole foto’s op het web!

Onze mooiste foto’s!

Jawel, de meeste lezers hebben Facebook & instagram, en daar gaan we uiteraard voor het perfecte plaatje! Ook bloggers gaan voor het perfecte plaatje! (wat logisch is)

We zorgen ervoor dat de wasmand net niet in beeld komt, of dat die koffiemok die er stond in de vaatwas terecht komt voor we de foto nemen. Tenzij die koffiemok heel mooi is, met een stukje vers gebakken taart erbij, dan kan het zelfs de mooiste picture zijn.

Vaak zit er meer achter een foto dan we zien.

Soms denk ik van “ jesus die vrouw heeft een moordlijf” – of “ Dat haar, zo schoon” – of “ wat een leuke reis” – of die zijn of haar huis is om van te smelten “ – of “wat een leuk hoekje in huis” – of
“ hmmm héérlijk gekookt en lekker! “.
En ok dat moordlijf zal dan wel zo zijn, maar daarom is die persoon niet zo gelukkig als de foto eruit ziet. En dat “haar” zal er heus niet elke dag zo glanzend en vers geföhned uitzien. Een leuk hoekje is snel gemaakt en dat topbord werd uiteraard zo geschikt voor de foto J

Ja het superieure plaatje waar we soms jaloers op zijn, of waar we inspiratie uithalen.
We kennen het allemaal, die WAW van sommige  plaatjes.
En tuurlijk haal ikzelf er ook inspiratie uit, dat doen we allemaal.
Maar wat een foto niet perfect meegeeft is het GEVOEL. Gelukkig zijn staat niet op een foto. Dat VOEL je diep vanbinnen. Geeft je warmt en doet je stralen.
We plaatsen meestal onze mooiste plaatjes online.
Maar het allerbelangrijkste is gelukkig zijn en je GEVOEL dus J

Een foto van een prachtig huis is net zo  prachtig omdat iemand daar blij van wordt. Omdat iemand zich daardoor thuis voelt, thuis komt, tot rust komt.  Omdat die daar in dat prachtige huis op de bank kan ploffen, goede gesprekken voert, relaxen en gewoon de dingen doet die zo fijn zijn voor die persoon.

Laat die perfecte foto jou inspireren, laat het je doen nadenken, sta jezelf toe ervan te genieten.
Maar onthoud dat het áltijd om het gevoel gaat. Om jouw gevoel. Daar kan geen ander over oordelen.
Hoe jij je ergens bij voelt is het állerbelangrijkste van de hele wereld.
Niet hoeveel geld je op je bankrekening hebt staan, niet of je huis wel perfect gestyled is, niet of je een perfect haar hebt, je het leukste kind hebt van de wereld, of je wel of geen auto voor de deur hebt of de perfecte carrière hebt. Want als jij je onwijs gelukkig voelt zonder auto, met mooie rondingen en een part-time baan, dan heb je het wat mij betreft gewoon gemaakt.

Bij deze een aantal foto’s die het web, noch social media ooit zouden halen, maar die me wel een onwijs gevoel van geluk gaven, net om het verhaal erachter! (misschien moet ik dat wel meer doen)

Foto 1: genomen in april dit jaar. En neen daar staan wij niet zo flatterend op, maar we waren er een weekje weg tijdens de paasvakantie. Dit was ons terrasje en na een fietstochtje aan zee, een heerlijk koffiemoment. Maar vooral zon, elkaars liefde en warmte en even genieten met de ogen dicht.

Foto 2:  Mijn man zijn bruine benen! Maar vooral, hij had koude voeten. Ikzelf liep rond met deze fluffy konijnenkousen en deed ze aan zijn voeten. En als de deurbel gaat, dan doe ik die snel af. Maar anders durf ik er schaamteloos mee rond te lopen en nog van te genieten ook! Vooral het gevoel van warmte, knus zijn en gezelligheid 🙂

Mijn vetjes van mijn buik en mijn niet zo bruine billen verborgen onder de rugzak. Maar die samariakloof toch maar goed gedaan met de kids (16km) en zalige gevoelens van rust, natuur, familie, uitzichten!

Een klote kaart in het manillen, maar het samenzijn en de grappen samen met de vrienden maken dit meer dan goed. En jawel, ik ben zelfs verloren met mijn kaartvriendje die dag, maar toch was het een zeer fijn samenzijn!

The day after dat je visite had. Maar er hangen wel verhalen aan vast, herinneringen, gevoelens, glimlachen en serieuze gesprekken! Alleen zie je dat niet op de foto natuurlijk. De tapa’s hadden gesmaakt, net als de sangria, GIN en rum 🙂

Hoffelijkheid, een kleine moeite!

Het schooljaar is terug gestart en daarmee ook de drukte op de baan. Fietsers komen langs alle kanten op het rond punt gereden. Wagens lijken allemaal om het snelst naar het werk te rijden,….
Ik maak er een gewoonte van minstens 2 keer op een rit hoffelijk te zijn. Mijn rit is 15 kilometer wat niet veel is. Maar wat een voldoening krijg je daarvan zeg!
Meestal houdt dit in dat ik een wagen doorlaat die ergens probeert op de hoofdweg te komen, maar niemand die hem laat inschuiven. Dat kan ook een fietser of voetganger zijn die probeert over te steken waar geen zebrapad is, dan rem ik met plezier.

Ik zal ook geen andere starten afsnijden van indraaien als ik sta aan te schuiven in een lange rij.
De tofste momenten zijn deze die ontstaan doordat mensen eens sympathiek zwaaien of knikken om te bedanken omdat ze al zeer lang aan het aanschuiven of wachten waren. Dan zie je ze “blinken” als je ze voorlaat. Maar belangrijk: ik blink dan ook! De voldoening hiervan is groot.

Waar ik vroeger “fuck you” zou zeggen binnensmonds op iemand die een klote manoeuvre deed, dan zeg ik nu “I wish you happiness“. Dat leerde ik ooit van iemand die zich in het boeddhisme verdiepte en dat werkt echt. Je jaagt je zelf minder op en de gedachten zijn mooier. Proberen! Echt!

Hoffelijkheid biedt een hoop voordelen. Het resoneert niet alleen in anderen, maar is ook positief voor onszelf. Op emotioneel niveau kan het ervoor zorgen dat we in harmonie zijn met de mensen om ons heen.

Hoffelijkheid staat gelijk aan vriendelijk zijn en het geven van erkenning aan anderen.

Uit een studie van het VIAS Institute blijkt namelijk dat agressieve bestuurders dubbel zo vaak betrokken zijn bij verkeersongevallen. En 57 % van de Belgen verklaart het afgelopen jaar het slachtoffer te zijn geweest van agressie in het verkeer. Iedereen heeft daarbij zijn rol te spelen: zowel automobilisten, fietsers, motorrijders als voetgangers.

Het Waalse Gewest heeft trouwens een sensibiliseringscampagne rond hoffelijkheid gelanceerd. Volgens het Gewest zou het aantal gewonden met 27 % kunnen dalen en het aantal dodelijke ongevallen zelfs met 48 %, als iedereen zich aan de hoffelijkheidsregels hield. Een goede reden om er werk van te maken!

Met andere woorden, er zijn geen redenen om het niet te doen 🙂

Waregem Koerse

De hippodroom van Waregem is weer volgelopen voor hét jaarlijkse hoogtepunt van de paardensport in ons land, en dat is uiteraard Waregem Koerse.

Ik werk in een bedrijf die 2 vestigingen heeft, waarvan de productie in Waregem is.
Dan kan je niet anders dan eens meegaan met de stroom en de sfeer op Waregem Koerse gaan opsnuiven!

De vele tienduizenden toeschouwers kregen alweer paardensport op topniveau te zien, acht wedstrijden in totaal, en vooral naar de Grote Steeple Chase van Vlaanderen was het met spanning uitkijken.

Daarnaast is het traditioneel een zaak van zien en gezien worden. Het liefst nog met een mooie hoed, de ene al wat opvallender dan de andere. Ik zag fruitmanden op hoofden en evengoed subtiele hoedjes. Met sommige zou ik nog geld mogen cadeau krijgen, ik zou nog niet buitenkomen zo! (alhoewel, daar valt over te praten ;-))

En uiteraard MOET je dan eens wedden op de paardjes om de sfeer helemaal te
v-o-e-l-e-n.
Maar ja, welk paard kies je dan? Ik koos voor Captain Sparrow, als Johny Depp niet mis is in de piratenfilm, dan zal dat paard het ook wel goed doen zeker? (eerlijk, mijn baas gaf die tip, maar ik moest er wel aan denken ;-))
Met Captain Sparrow die won deed ik 5 € winst. Ik had 10 € ingezet en kreeg 15 € terug. Ik had op veilig gespeeld. Je kan namelijk kiezen: Al je geld op de winnaar, een winnaar in de top 3, en de derde manier ben ik even kwijt.
Jazeker, je leeft dat mee, maar ik vond het vooral ook eens fijn om te zien.
Voor herhaling vatbaar!

Je krijgt alvast een foto van het paard die me 5 € rijker maakte!

Af en toe hoorden we het publiek ook OOHHHHHH roepen, maar dat was dan eerder bij tafereel hieronder.

Een lunch met een boodschap!

Ik ben een streber, dus dat betekent ook een brooddoosstreber! En vanaf volgende week staan weer vele mama’s iets vroeger op om te smeren.

Ik maak mijn kids dus vaak trots met hun brooddoos. Vaak krijgen ze vers fruit mee, een lekkere zelfgemaakte pasta salade, eens een sandwich, of ik zorg dat er tomaat en komkommer extra bij zit, of aardbeien,….(maar vaak moeten ze ook eens zelf smeren gezien hun leeftijd).

Zelfs een snoepje of iets lekker.

Het is dus niet zo evident om nog te scoren, want ze zijn het al gewoon.

De briefjes kunnen soms het verschil maken!

Ik ga uiteraard het warm water niet uitvinden, maar als je even googeld dan kan je er in no time mega coole vinden! https://broodbriefjes.nl/

Ga voor zo gepersonaliseerd mogelijk, want als de boodschap “binnen komt”  dan scoor je het beste.
We mogen als mama niet altijd de les spellen want dan lezen ze de briefjes niet meer.
Complimenten, verrassingen enz. scoren dus ook goed!

En echt waar, ze eten meer! Als ik een snoepje stop in de doos van de jongste, dan doet hij zijn best iets meer te eten. Want anders is dat een moeilijke bij hem.

En als je zou moeten smeren voor je man kan je een kinky berichtje in de brooddoos achter laten 😉 Of gewoon een briefje in het ontbijtbord leggen, succes verzekerd!!

Goodluck. PS er zijn ook briefjes voor als iemand jarig is, voor Valentijn enz…. 🙂

 

Extensions

Ik heb lange blonde haren. Op zich zijn die eigenlijk al lang, maar voor mijn huwelijk op 25 mei wilde ik uiteraard HET kapsel. Wie wil dat dan niet? 🙂

Mijn man (toen nog vriend) houdt van krullen, en op zo’n dag wil je toch aan die wensen voldoen. Maar krullen betekent ook dat je haar nog korter wordt door “de krul”.

Hier zie je mijn haar VOOR:

Midden mei was het zover, mijn kapster hairfashion Kimberly (Harelbeke) zou zorgen voor mijn droomkapsel. Los van het droomkapsel is zij trouwens ook een droomvrouw waar ik altijd heel gezellige en goede babbels mee heb!

Wat zijn extensions nu precies?
De kapper verwerkt mensenhaar met de natuurlijke lokken om zo voller of langer haar te krijgen. Dit gebeurt het vaakst met vlechtjes, een weeftechniek, lijm, of clips. De clips zijn de goedkoopste en de snelste manier om lang haar te faken. Maar het is niet de veiligste. Ikzelf koos voor lijm (keratine). Daarom is het erg belangrijk dat je enkel een specialist aan je lokken laat komen. Welke techniek het best bij jou past, is afhankelijk van de haartextuur, de hoofdhuid, het budget en levensstijl. Elke methode kan je haar beschadigen als het slecht wordt uitgevoerd. De prijs kan schommelen tussen enkele honderden euro’s tot bijna 1.000 euro.

Bij mij werden 125 lokken en 4 verschillende soorten blond toegevoegd. 3 uur fijne babbels later…. Het NA resultaat mag er dan ook zijn:

 

En jawel, ik kon werkelijk schitteren op mijn bruiloft!
Deze week heb ik de extensions verwijderd. Ze konden best nog wat blijven zitten, maar er is veel onderhoud aan (vr mij persoonlijk) en voor mij was mijn droomdag zoals het moest zijn. Ik heb toch een dikke 3 maand met een volle bos prinsessenhaar rondgelopen :-). Vragen? Shoot!

 

Zonder kinderen: gruwelijk of héérlijk?

Wij zijn dus een nieuw samengesteld gezin.
Ikzelf heb 3 kinderen en mijn man 1.
Mijn 3 kinderen zijn 12 op de 14 bij ons (dus zo goed als voltijds) en de jongste een week wel en een week niet. De eerste jaren op mijn blog gaan dus over die periode wanneer de kids veel jonger waren.
We hebben dus 1 week op de 2 drie kinderen en 1 week op de 2 vier kinderen.
Met 1 weekend op de 2 een vrij kidsloos weekend van vrijdagavond 20u tot zondagavond 19u30.

De grote vakantie is de uitzonderling! 2 weken geen kinderen dus. En of dat raar is!
Ons anders oh zo drukke woelige gezinsleven die te vergelijken valt met een wilde rivier is nu plots een kabbelend beekje.
Dat is vreemd, maar aan de andere kant ook ZALIG!

Dankzij whatsapp hoor en zie ik de kinderen wel elke dag, ze sturen een foto of we facetimen, enz. Maar voor de rest rust!

• Geen lege WC papier rolletjes in geen enkel toilet. De keuken is clean!
• Geen rondslingerende GSM’s of tablets of latops.
• De bedden blijven opgemaakt en de kamers liggen er TIP TOP bij (als je de kasten van die éné dochter niet open trekt ;-))
• Onze ene badkamer ligt erbij alsof ik een bed & breakfast openhoud en klaar ben om nieuwe gasten te ontvangen. Geen handdoeken die weeral niet werden opgehangen en geen douchewand die niet werd gepoetst met het trekkertje.
• Ik mag koken voor 2, een wereld van verschil, want wij 2 eten zo goed als alles! De tijdsdruk na het werk is anders, want niemand zit te wachten, geen enkel iemand zegt dat hij/zij honger heeft of zegt “oh dat lust ik niet”!
• Vrijdagavond waren we uitgegaan naar Kortrijk Koerse en werd het laat. Zaterdagmiddag voelden we een “dutje” aankomen. Daar hebben we gewoon aan toegegeven, zonder schaamte, tot 15u. En heerlijk dat dat was!
• Vrijen kan je trouwens ook gewoon overdag doen, waar je wil.
• Netflix krijgt net wat meer aandacht, de avonden zijn meer ontspannen.
• Ik kan bij het ontbijt de krant lezen en ik moet mijn artikel geen 5 keer hervatten, haja, ik kan het gewoon in één ruk uitlezen, want mijn man is dan allang naar het werk.
• Wassen en strijken voor 2 is echt peanuts! Easy! Niet veel werk!
• Geen ruzies of kibbelmomenten onder de kids.
• Ik moet niets zoeken, geen nietjesmachines die plots in hun kamer staan, of plakband die ze even wilden lenen om te knutselen.

---

 

• Maar al die 4 lege kamers en bedden geven ook een raar gevoel. Een leegte.
• Idem aan tafel, soms zou je willen dat ze eens zwegen, maar de goedemorgen zoen, eens een knuffel, dat mis ik toch?
• Oh hun warme lijfjes tegen je aanvoelen in de zetel.
• Een fijn verhaal horen of anekdote.
• Hen een frats zien uithalen.
• De dagdagelijkse gesprekjes mis je. Hen zien, hun stem.
• Iets samen doen, of hen mee hebben naar de winkel en ondertussen luisteren naar wat ze te vertellen hebben.
• Ik leer soms zelfs ook echt wel bij van hen. Over wat nu in de mode is, een rage, of gewoon hip.
• Die mannen zorgen ervoor dat ik mee ben als het over instagram gaat, snapchat en andere zaken.
• ….

Het liefst zou ik het beste van beide hebben: de gezelligheid en liefde van de kinderen om je heen met alle mooie momenten en mijlpalen, maar tegelijkertijd het gevoel dat je uitgerust bent en af en toe de mogelijkheid om eens rustig de dag te kunnen beginnen zonder dat je er voor je één slok van je koffie genomen hebt bij wijze van spreken al twee werkdagen op hebt zitten. Maar ja, je kunt niet alles hebben. Als ik moet kiezen, kies ik voorlopig toch voor de drukte, liefde, mijlpalen en gezelligheid. En misschien af en toe een “grote” vakantie. Om even rust te hebben of gewoon eens even lekker niks te doen.

Conclusie, het is zowel heerlijk als gruwelijk 🙂

Maar het kraaknette huis, dat is echt héérlijk!

Ken je de mensen echt als ze bloggen?

Je zou denken dat bloggend land heel zijn leven of toch het meeste op het net zwiert maar laat dat nu net geen waar zijn. In werkelijkheid plaatst iedereen wat hij wil dat de buitenwereld ziet en hoort. We zetten als het ware een figuur neer die we willen neerzetten en tonen net zoveel van onszelf als we willen. Kiest elke blogger nauwkeurig wat zijn blog haalt en wat niet. Het is tevens vrije meningsuiting.

Onze zwartste gedachten delen we niet. Ons zwaktes meestal ook niet tenzij op beperkte hoogte.  (omdat we er niet fier op zijn) Meestal pakken we uit met een gedachtenkronkel, iets wat we meemaakten of zagen of deden.
Iets creatiefs of een idee, familiezaken, interieur, kids, een receptje,….
Maar ons echte rauwe gedachten, ruzies met partner of hoe geweldig die seks van de dag ervoor was… Neen dat laten we weg.

Vorige week had ik gezegd aan een blogster dat ik vond dat ze toch echt wel heel negatief is soms (vond ik al een aantal weken) en dat de zaken die haar overkomen waren de laatste 2 maanden gewoon bij het leven horen en niets wereldschokkend waren.  Ze waren niet fijn, maar nu ook geen drama, wat ik vond dat ze er wel soms van maakte. Ze moest positiever zijn en zich herpakken, want ze liet haar schouders hangen.(mijn mening)

Haar oordeel was dat ze dat nogal gehoord had tot ze die persoon haar levensverhaal vertelde. Ze gaat naar een psycholoog. Kan dingen niet in het openbaar zeggen.
Maar realiteit blijft dat ik vind dat ze negatief is over zaken die vrij makkelijk overbrugbaar zijn. Dus mijn boodschap blijft eigenlijk dezelfde… 😉 Mijn boodschap was positief bedoeld, want zo negatief in kleine zaken blijven hangen is mijn inziens je hoofd laten hangen en verloren energie.

Maar zij vond dat ik lef had om haar “terecht” te wijzen.
Ze vond het ronduit grof dat ik durfde te oordelen. Maw ze voelde zich aangevallen (wat ik wist op voorhand). Vond dat ik haar kwetste.

Realiteit was dat ze gevraagd had op instagram of er vragen waren  (je weet wel, de vragen die iedereen nu stelt op instagram) en ik vroeg of ze van haarzelf vond of ze positief ingesteld was en dat ik de indruk had dat het wat positiever mocht.

Ik probeerde haar iets te doen inzien opdat ze sterker zou worden. En dat ze soms drama maakt van zaken die geen drama zijn.

Ik ben er nadien wel veel mee bezig geweest.
Jawel ik zeg de zaken soms zoals ze zijn. Soms bruskeer ik ook bewust, om de mensen te helpen. Het moment zelf zien ze dat niet zo, maar er zijn er al velen nadien tot bij mij gekomen dat dit net hielp. Om dank je te zeggen. En ja ik doe dat soms bewust ook al weet ik dat ik niet meteen zal scoren.

En tuurlijk zal het zo zijn dat ik de helft van haar leven niet eens ken ook al lees ik haar blog al jaren….
Ik weet van mezelf dat ik vrij nuchter ben als het neerkomt op de zorgen des levens. Ik blijf het wijten aan het feit dat ik mijn papa zo vroeg verloren ben en de zaken daardoor nuchter bekijk. Als we gezond zijn en niets tekort hebben, dan ben ik al snel tevreden.
Met je kind naar spoed moeten voor een gips hoort erbij, en ongeval is snel gebeurd. (om nu maar een voorbeeld te geven). Maar een drama is dat niet, dat hoort erbij.
Wat ik wil zeggen is, dat als we bloggen, ons leven te grabbel gooien (tot op bepaalde hoogte) we ook bereid moeten zijn om feedback en kritiek of meningen te incasseren.
Jullie de lezers vormen een mening, kunnen commentaar geven enz. Ik kan daar al dan niet akkoord mee zijn en eventueel verduidelijken.

Zoals zovelen droom ik van een relatie waarin je in elkaars hoofd kan wandelen, weet wat de ander denkt en voelt. In werkelijkheid is dat niet zo evident want we zijn allemaal verschillende wezens en je kan nooit je volledige gedachten delen.
Hoe fijn zou het zijn om open te bloggen? Zonder scrupules over meningen, mensen, gevoelens?  Alles laten zien? Maar je zou mensen tegen de borst stoten….

Maar goed, mijn boodschap:
1. Je moet kunnen incasseren als je meningen, visies, of blogt of open instagramt met een open profiel over je leven. Niet alles is rozengeur en maneschijn.

2. Je moet je bewust zijn dat jouw lezer zich een beeld van je vormt, puur digitaal, puur door wat hij leest en ziet qua foto’s of op social media zoals facebook en instagram. Die persoon kent je niet, kent je stem niet. Dus het is goed mogelijk dat het beeld dat je lezer vormt anders is dan je zelfbeeld of hoe anderen mensen je kennen.
3. Als blogger/influencer/social media gebruiker weet je dat je niet alles kan delen (het kan wel, maar dat kan gevolgen hebben). Als lezer weet je dat de blogger KIEST wat hij of zijn schrijft of toont en kies je zelf of je een artikel uitleest of niet. Je kan zelfs in je binnenste met iets lachen, of kwaad zijn, of belachelijk, of iets SUPER FENOMENAAL vinden zonder dat de blogger het weet. Dat is de realiteit.